Każdy z nas, od czasu do czasu, doświadcza uczucia smutku, chandry, przygnębienia. Jesteśmy zmartwieni gdy dopadają nas problemy, rozczarowania, niepowodzenia życia codziennego. Smutek wynika z konkretnej przyczyny, a stan przygnębienia trwa stosunkowo krótko, ustępując samoistnie.
Potocznie mówimy o „depresji” choć z prawdziwą depresją ma to niewiele wspólnego.

Jeśli przygnębienie i rezygnacja utrzymują się przez dłuższy czas i właściwie brak ku temu przyczyny, to sygnał, że mamy do czynienia z depresją i czas udać się po pomoc do lekarza.

Depresja jest obecnie jedną z najczęściej występujących chorób, nazywana jest chorobą XXI wieku. Większość osób na nią chorujących nie jest tego świadoma, uważając, że "to tylko zmęczenie, stres, jesienna chandra"  i nie szuka pomocy lekarskiej.
Jest to tym bardziej niebezpieczne, że bardzo często (w ok. 25% przypadków), depresja kończy się skuteczną próbą samobójczą.

Typowe objawy depresji

• długotrwały smutek, przygnębienie, „chandra” bez powodu 
• zobojętnienie, utrata zainteresowań 
• brak energii 
• lęk, strach, „ściskanie w dołku”  
• poczucie winy i niska samoocena 
• osłabienie popędu seksualnego 
• problemy ze snem 
• trudności z koncentracją i zapamiętywaniem 
• brak apetytu 
• poczucie bezradności i beznadziejności istnienia
• myślenie o śmierci

Trzy różne postacie depresji

- pojedynczy epizod depresyjny - depresja pojawia się tylko raz, ustępuje po leczeniu i więcej nie wraca

- zaburzenia depresyjne nawracające - stany depresji, rozdzielone okresami zdrowia (tzw. remisji) nawracają co pewien czas. Długość okresów zdrowia i choroby zależy od czynników indywidualnych, u różnych osób może być zupełnie inna

- choroba afektywna dwubiegunowa - polega na przeplatających się okresach depresji, zdrowia i tzw. manii - skrajnego przeciwieństwa depresji

Depresja sezonowa - zimowa

Związana jest z niedoborem światła słonecznego w okresie zimowym.  Pojawia się w październiku, utrzymuje przez pięć do siedmiu miesięcy, stopniowo ustępując w okolicach maja. Może powrócić z końcem lata, gdy dzień staje się coraz krótszy. 

Zmniejszona ilość światła, szybsze zapadanie nocy powoduje rozstrojenie gospodarki hormonalnej; „zdezorientowana” szyszynka produkuje wówczas zwiększoną ilość hormonu melatoniny wywołującej w organizmie objawy depresyjne.  

Depresja sezonowa - letnia 

Za przyczynę objawów w tym przypadku uważa się wzrost temperatury i wilgotności powietrza.

Specyficzne objawy depresji sezonowej 

- sezonowość - występowanie objawów jest ściśle związane z porą roku -
  jesienno – zimową lub letnią

- wzmożony apetyt, przyrost masy ciała (nieodparta ochota na słodycze lub inne wysokokaloryczne pokarmy, zwłaszcza wieczorem lub w nocy) - w innych rodzajach depresji zwykle występuje brak apetytu i spadek masy ciała. 

- uczucie zmęczenia, niewyspania, zwiększona potrzeba snu (hipersomia), ospałość, osłabienie motywacji, brak siły do podejmowania jakichkolwiek działań

Depresja sezonowa u dzieci

Depresja sezonowa najczęściej dotyka ludzi dorosłych, jednak zdarza się również u dzieci. Występują wtedy trudności ze wstawaniem z łóżka, zasypianie na lekcjach, apatia, rozkapryszenie i stałe przemęczenie.
Dziecko skarży się na kłopoty w nauce, ma problemy z koncentracją.
Zniechęcone, zaczyna unikać chodzenia do szkoły, przez co zdarzają mu się epizody wagarowania.

Leczenie depresji

Osoba, która zauważa u siebie symptomy opisane powyżej powinna niezwłocznie zgłosić się do psychologa lub lekarza psychiatry, który w sposób profesjonalny pokieruje leczeniem.

Środki do usuwania skutków depresji i profilaktyk

• psychoterapia
• techniki relaksacyjne
• fototerapia (terapia światłem)
• środki farmakologiczne i naturalne
• akupunktura
• terapia dr. Bacha

Esencje dr. Bacha w leczeniu depresji

Leki psychoaktywne stosowane w leczeniu depresji przez medycynę akademicką mają za zadanie zwalczać objawy depresji i nie mają zasadniczego wpływu na faktyczną przyczynę choroby.
Jest to także metoda najbardziej inwazyjna i niebezpieczna – długotrwałe zażywanie niektórych leków poprawiających nastrój może prowadzić do uzależnienia.
Bezpieczniejsze są leki ziołowe, choć i te nie dla wszystkich są możliwe do zastosowania. 

Terapia esencjami kwiatowym dr. Bacha jest metodą naturalną, całkowicie bezpieczną,
bez działań ubocznych, nie powodującą uzależnień, możliwą do stosowania zarówno u dorosłych jak i u dzieci.
Prawidłowo dobrane ekstrakty, sięgając do przyczyny choroby powodują trwałe wyleczenie, gwarantując, że nawrót choroby nie nastąpi.
Mogą być także przyjmowane ze środkami psychotropowymi, powodując ich systematyczne rugowanie z procesu leczenia, w konsekwencji doprowadzając do ich całkowitego odstawienia.   

Zrób test! 
Wybierz najlepsze dla siebie esencje!